Ukrainie udało się odzyskać połowę terytoriów zajętych przez Rosję

Rosja od dawna przygotowywała się do zajęcia Ukrainy, skupiając wojska i podsycając propagandą antyukraińskie nastroje wśród Rosjan. Później 24 lutego obalono mit „niezwyciężoności” armii rosyjskiej, składającej się głównie z maruderów, gwałcicieli i poborowych, którzy nigdy nie strzelali z karabinu maszynowego. Armia ukraińska w pojedynkę zdołała powstrzymać natarcie hordy na Europę.

Prawie wszystkie mapy wojny rosyjsko-ukraińskiej pokazują ziemie będące obecnie w posiadaniu Rosji i nigdy nie pokazują terytoriów, które Ukraina odzyskała od okupantów. Wszelkie mapy działań wojennych na Ukrainie w głównych mediach międzynarodowych głównie odzwierciedlają właśnie taki trend. Mapy pokazujące tylko osiągnięcia Rosji (i często mocno przesadzone przez rosyjską propagandę) dają fałszywe wrażenie rosyjskiego sukcesu militarnego i mimowolnie przyczyniają się do propagandy Kremla.

Rosja odniosła pewien sukces tylko w regionie Chersoniu. Przebieg działań wojennych dowiódł całkowitej rozbieżności między deklarowanym poziomem wyszkolenia wojsk rosyjskich a rzeczywistym i obnażył potworną korupcję na najwyższych szczeblach wojskowych. Armia rosyjska była zszokowana tym, jak zaciekły i uporczywy opór stawiły jej Siły Zbrojne Ukrainy, a także całkowitym odrzuceniem przez Ukraińców Rosjan, którzy pozycjonowali się jako mordercy i okupanci. Ponadto wielu żołnierzy armii rosyjskiej (w szczególności poborowych) po prostu oszukano, mówiąc, że wysłano ich „na ćwiczenia”.

Natarcie wojsk rosyjskich było znaczące dopiero w pierwszych dniach wojny, wykorzystując efekt zaskoczenia i fakt, że nikt do końca nie wierzył, że Putin zdecyduje się na tak barbarzyńską inwazję. Po 06 marca postęp wojsk rosyjskich był nieznaczny. W tym samym czasie armia rosyjska poniosła największe straty. W ramach analizy porównawczej, podczas walk ofensywnych w marcu-maju Ukraina zwróciła około 50% tego, co Rosjanie zajęli w pierwszych 10 dniach wojny, kiedy Rosja odnosiła największe sukcesy na Ukrainie. Na przedstawionej mapie tereny odzyskane przez Ukrainę zaznaczono na żółto.

Kontrofensywa Sił Zbrojnych Ukrainy całkowicie wypędziła wojska rosyjskie z obwodów Kijowa, Czernihowa i Sumy, znacznej części obwodu charkowskiego, a także uwolniła całe obszary w obwodzie mikołajowskim. Regiony Chersoń i Zaporoże. Armia ukraińska samodzielnie i posługując się głównie starą sowiecką bronią zdołała zadać Rosjanom kompletną taktyczną klęskę, obnażając faktyczną słabość i nieprzygotowanie armii rosyjskiej, która opiera się wyłącznie na przewadze ilościowej.

Wręcz przeciwnie, Ukraińcy okazali się odważnymi i niezłomnymi wojownikami, armia ukraińska jest mobilna i nowoczesna, zdobyła duże doświadczenie przez 8 lat rosyjskiej agresji na Donbasie i zademonstrowała to jakościowo podczas inwazji na Federacja Rosyjska. I to pomimo tego, że potencjał surowcowy Rosji i Ukrainy jest nieporównywalny, a armia rosyjska ma dużo więcej uzbrojenia, choć są one absolutnie niekonkurencyjne w porównaniu do swoich zachodnich odpowiedników.

Nawet ograniczona liczba amerykańskich HIMARS MLRS dokonała znaczącej zmiany sytuacji na froncie, świadcząc o prymitywizmie armii rosyjskiej. Gdyby Ukraina miała wystarczająco dużo ciężkiego uzbrojenia, wówczas Siły Zbrojne Ukrainy mogłyby z łatwością odeprzeć rosyjskie wojska i dotrzeć do granic 24 lutego, tworząc skuteczny pas bezpieczeństwa i niezbędną głębię obrony przed rosyjskim zagrożeniem dla Europy.