Kolejna dezinformacja: jak Rosja i Białoruś oskarżają Polskę o kryzys migracyjny

Rozważając różne konflikty zbrojne, w szczególności te, w których bierze udział Rosja, można prześledzić całkiem zauważalny scenariusz: psychologiczna eskalacja sytuacji na określonym terytorium, poszukiwanie „wykonawcy”, zaangażowanie wojska, publikacja wywiadu, który może wywołać rezonans. W kryzysie migracyjnym na granicy z Polską i Białorusią wszystkie te metody były i są stosowane. A najnowszym przejawem hybrydowej agresji na Unię Europejską było opublikowanie wywiadu z rzekomo byłym polskim żołnierzem Emilem Czeczko, który powiedział, że 240 uchodźców zginęło w strefie konfliktu za zgodą polskich sił zbrojnych. Czeczko udzielił wywiadu mediom białoruskim i rosyjskim pod koniec grudnia.

Ten człowiek niedawno poprosił o azyl polityczny na Białorusi, powołując się na to, że polskie władze będą go prześladować, ponieważ stwierdził, że dochodzi do masakr. W tym samym czasie, według jego słów, sam Emil również dokonywał mordów, ale pod groźbą śmierci. Również z jego słów można dowiedzieć się, że podobno żołnierze są pijani i zmuszeni do zażywania nielegalnych narkotyków przed wykonaniem rozkazu. Polskie MSZ szybko zareagowało, że takie stwierdzenia są całkowicie nieprawdziwe i wpisują się w hybrydowy plan agresji na kraje Unii Europejskiej.

Biografia „bohatera”

Emil Czeczko był polskim żołnierzem. Pracując jako mechanik i budowniczy w swoim rodzinnym mieście, nieustannie opowiadał o chęci wstąpienia do wojska. Urodził się w 1996 roku w małym miasteczku na granicy z Obwodem Kaliningradzkim. Dopiero teraz mieszkańcy Bartoszyce nie pamiętają, że Emila wyróżniało dobre przygotowanie sportowe do służby wojskowej, ale wyjaśniają, że dość często okazywał agresję: wobec kolegów z klasy, którzy dokuczali mu za specyficzny wygląd, a nawet wobec matki w miejscach publicznych. Za to dostał nawet wyrok 6 miesięcy za niegrzeczny stosunek do kobiety. Warto dodać, że do momentu dezercji z wojska był żołnierzem 11. Mazurskiego Pułku Artylerii 16. Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej im. króla Kazimierza. Służył najpierw w swoim rodzinnym mieście, a następnie w Węgorzewie, skąd został wysłany na granicę. Po przeanalizowaniu jego aktywności na portalach społecznościowych warto zauważyć, że Emil Czeczko jest niezwykle agresywny i stale przejawia nietolerancję religijną i etniczną. W tej chwili prawie wszystkie publikacje są ukryte.

Wydawałoby się – co za znakomita okazja informacyjna, którą w swojej mocy można porównać z historią ukrzyżowanego chłopca w Donbasie, aktywnie rozpowszechnioną przez rosyjskie media w sierpniu 2013 roku. Oczywiście ta historia jest absolutną fikcją, której celem jest podważenie autorytetu Polski i oskarżenie jej o militarne rozwiązanie przedłużającego się konfliktu. Publikację wywiadu można nazwać dezinformacyjny narracjami Białorusi, które są dyktowane przez Federację Rosyjską.

Co polski żołnierz „powiedział”

Emil Czeczko powiedział, że od 8 czerwca zeszłego roku wraz z kolegami uczestniczył w masakrze migrantów na pasie granicznym pod Siemianówką. Stwierdził też, że wiedział na pewno, że zginęło co najmniej 240 osób. Ciała ofiar zakopano w dole w pobliżu tej osady. Podobno został poinformowany przez kolegów o innych zgonach.

I podobnie jak w scenariuszu filmu akcji, po takich wypowiedziach białoruskie MSZ inicjuje prośby o informacje do wydziałów dyplomatycznych Afganistanu i krajów Bliskiego Wschodu, aby potwierdziły lub zaprzeczyły faktowi zniknięcia obywateli. Nie jest jeszcze jasne, co tak naprawdę się wydarzyło, bo można uzyskać „niezbędne informacje” – że ludzi naprawdę brakuje i obwiniają za to Polskę. Sytuację pogarszają ciągłe wypowiedzi Aleksandra Łukaszenki, że winę za kryzys migracyjny ponoszą polskie władze, które nie chciały budować w pobliżu granicy obozów dla uchodźców. Trudno rozsądnie uwierzyć w realność tej historii, czego dowodem jest wyważona reakcja i polityka europejskich dyplomatów.

Autor: Diana Kamiński