Rocznica 9-letniej wojny: Slawa Ukrainie!

Pexels

Plan zajęcia Ukrainy w trzy dni to dla rosyjskich okupantów bajka, która nigdy nie miała się urzeczywistnić.

Od rozpoczęcia inwazji na pełną skalę minął dokładnie rok. W tym czasie odwaga Ukraińców zainspirowała cały świat. Ukraina zyskała poparcie wielu światowych partnerów i doświadczyła wielu wydarzeń o znaczeniu narodowym.

Zagraniczni analitycy i zachodni przywódcy, mimo oczekiwania na szybki upadek Kijowa, zaczęli składać hołd armii ukraińskiej. Pomimo niekończących się ostrzałów i długich przerw w dostawie prądu, Ukraińcy zjednoczyli się jak nigdy dotąd i kontynuują swoją drogę do wzmocnienia swojej tożsamości narodowej.

Przesłanki napięcia w stosunkach rosyjsko-ukraińskich i wybuchu 24 lutego wielkiej wojny tworzą się od kilkunastu lat. Od lutego 2014 roku Federacja Rosyjska prowadzi agresywną wojnę z Ukrainą, którą wznowiła 24 lutego 2022 roku masową inwazją na Ukrainę. W marcu 2014 roku Rosja bezprawnie zaanektowała Krym. To był punkt zwrotny, początek niewypowiedzianej wojny.

16 marca 2014 roku na Krymie odbyło się nielegalne „referendum” w sprawie statusu Krymu. W niektórych miejscowościach, w których występuje liczna społeczność Tatarów Krymskich, nie utworzono lokali wyborczych. Referendum nie zostało uznane przez Ukrainę i społeczność międzynarodową, aw lokalach wyborczych nie było niezależnych obserwatorów międzynarodowych. Głosowanie odbywało się z licznymi nadużyciami, w szczególności możliwe było kilkukrotne uzyskanie karty do głosowania iz rosyjskim paszportem.

Władze zaprzeczały udziałowi wojsk rosyjskich w aneksji, ale już w kwietniu 2014 r. szef Rosji przyznał, że brały w niej udział. 24 marca pełniący obowiązki prezydenta Ołeksandr Turczynow zarządził przerzucenie ukraińskich jednostek wojskowych do innych regionów Ukrainy. Aneksja Krymu została porównana do przejęcia Austrii przez nazistowskie Niemcy w 1938 roku, ponieważ przebiegała według podobnego scenariusza.

W tym samym czasie rosyjskie i lokalne struktury paramilitarne dały impuls separatyzmowi w Donbasie, w Doniecku i Ługańsku proklamowano „republiki ludowe”, na czele których stanęli ludzie przybyli z Federacji Rosyjskiej, w mundurach bez znaków rozpoznawczych.

11 maja 2014 r w niektórych miejscowościach obwodów donieckiego i ługańskiego odbyły się „referenda”, na których według organizatorów mieszkańcy poparli utworzenie „DRL” i „ŁRL”. Wyniki nie zostały uznane przez Ukrainę i społeczność międzynarodową, a 15 maja Prokuratura Generalna uznała „DRL” i „ŁRL” za organizacje terrorystyczne.

20 stycznia 2015 r. terroryści wysadzili w powietrze nowy terminal lotniska w Doniecku. Zginęło 44 ukraińskich żołnierzy. Siły ATO opuściły lotnisko w ciągu kilku dni. 21 stycznia rozpoczęły się walki o Debalcewe. 24 stycznia terroryści ostrzelali dzielnicę Skhidniy w Mariupolu i wojskowy punkt kontrolny. Zginęło 29 osób. 18 lutego siły ATO zakończyły wychodzenie z okrążenia w rejonie Debalcewa w obwodzie donieckim.

Według stanu na koniec 2021 — początek 2022 roku ofiarami wojny w Donbasie padło ponad 3600 ukraińskich wojskowych i ponad 3900 cywilów. Prawie dwa miliony ludzi zostało zmuszonych do zmiany miejsca zamieszkania z powodu wojny.

26 lutego 2014 r. pod budynkiem Rady Najwyższej Autonomicznej Republiki Krym odbył się proukraiński wiec, wśród którego było wielu Tatarów krymskich – rdzennej ludności Krymu.
Rosyjscy snajperzy na budynku Rady Najwyższej Autonomicznej Republiki Krym. 27 lutego 2014 r
Rosyjska armia na Krymie (Symferopol, marzec 2014)
Blokada przez wojsko rosyjskie ukraińskiej jednostki wojskowej we wsi Perewalne, obwód symferopolski. 19 marca 2014 r
Wojna w Donbasie (zdjęcie z archiwum)
Zajęcie posterunku policji w Słowiańsku (obwód doniecki na Ukrainie). 12 kwietnia 2014 r

W 2021 roku Federacja Rosyjska dwukrotnie wycofywała wojska w granice Ukrainy – wiosną i późną jesienią. W grudniu prezydent Putin po raz pierwszy wystosował ultimatum do Stanów Zjednoczonych i NATO, aby nie przyjmowały Ukrainy i innych krajów poradzieckich do Sojuszu Północnoatlantyckiego, a także nie udzielały im pomocy wojskowej. Sojusz odmówił.

Przed 24 lutego 2022 roku Ukraina próbowała pokojowo zakończyć wojnę i przywrócić bezpieczeństwo. Tylko za prezydentury Wołodymyra Zełenskiego w latach 2019-2022 odbyło się 88 rund negocjacji w różnych formatach, kiedy to Rosja zrobiła wszystko, aby nie przywrócić pokoju i nie opuścić okupowanych terytoriów Ukrainy .

21 lutego 2022 roku prezydent Rosji Władimir Putin uznał niepodległość samozwańczych „Donieckiej Republiki Ludowej” i „Ługańskiej Republiki Ludowej”. Stosowne dokumenty zostały ratyfikowane przez parlament kraju. Putin stwierdził również, że formacje te obejmują tereny obwodów donieckiego i ługańskiego Ukrainy. To znacznie więcej niż region kontrolowany przez separatystów.

Rano 24 lutego szef rosyjskiego państwa ogłosił rozpoczęcie „specjalnej operacji wojskowej” przeciwko Ukrainie. Nazwał swój cel „demilitaryzacją” kraju. Siły zbrojne Federacji Rosyjskiej zaczęły atakować miasta Ukrainy i jej infrastrukturę wojskową – nie tylko w Donbasie.

Dlatego Ukraińcy i cały świat nie mówią o rozpoczęciu wojny rok temu, ale o rozpoczęciu otwartej inwazji na pełną skalę, kiedy to Rosja wreszcie zdjęła maskę z twarzy i uznała swoje nielegalne działania.

365 dni. Czy to dużo? Dla zwykłego człowieka raczej nie. Dla Ukraińca – całe życie. Przez cały ten rok Ukraińcy bronili swojej ziemi. Wolontariusze zbierali pieniądze na sprzęt dla wojska, tkali siatki kamuflażowe. Ukraińcy widzieli wybuchy, nocowali w schronach i porządkowali gruzy swoich domów, zniszczonych przez rosyjskich najeźdźców. Ukraińcy modlili się i obmywali łzami, widząc swoich bliskich w ostatniej drodze na cmentarz.

Choreografka i nauczycielka Olena Kuryło została ranna 24 lutego, kiedy pociski spadły na jej dom. Zdjęcia zakrytej twarzy kobiety trafiły na pierwsze strony wielu gazet na całym świecie. GETTY IMAGES
Na początku marca rosyjskie samoloty zbombardowały 8 wieżowców w mieście Borodyanka w obwodzie kijowskim. Zdjęcie: Getty Images.
Ten widok ogólny pokazuje zniszczony rosyjski sprzęt wojskowy w mieście Bucza, na zachód od Kijowa, 4 marca 2022 r.
Ukraiński samolot transportowy An-225 „Mrija”, największy samolot świata, który został zniszczony przez rosyjskie wojsko na lotnisku w Gostomelu. Zdjęcie: Alexey Furman/Getty Images.
Rosyjscy okupanci dokonali nalotu bombowego na Teatr Dramatyczny w Mariupolu, którego budynek służył jako schron podczas blokady miasta. Według różnych źródeł w dniach poprzedzających 16 marca ukrywało się w nim od 500 do 1200 cywilów. Na asfalcie przed teatrem widnieje napis: „DZIECI” Fot. Reuters.
Pod koniec marca Rosjanie opuścili Irpin i Buczę, a 1 kwietnia wkroczyły tam Siły Zbrojne, a za nimi zagraniczni dziennikarze.
Widzieli wiele trupów miejscowej ludności leżących na drogach i ulicach. Wielu zostało zastrzelonych – znaleziono ich ze związanymi rękami.
W mieście Bucza ekshumowane są ciała z jednego z masowych grobów, w którym chowano cywilów zabitych przez rosyjskich najeźdźców, obwód kijowski, 13 kwietnia 2022 r.
Zdjęcie: Weronika Jewtuszenko
Budynek mieszkalny zniszczony przez rosyjski ostrzał w północnej Saltiwce w Charkowie, 11 września 2022 r.
„Po każdym wybuchu padali ludzie” – to słowa naocznych świadków wspominających ostrzał stacji kolejowej w Kramatorsku. Rankiem 8 kwietnia rosyjscy okupanci uderzyli w kilkutysięczny tłum, w większości kobiety i dzieci, rakietą z napisem „dla dzieci”. Zginęło wówczas 61 osób, kolejnych 121 zostało rannych. Foto: Armia INFORM.
Zrujnowany Mariupol. Zdjęcie: Andrey Borodulin / AFP za pośrednictwem Getty Images.
Uczniowie z Charkowa tańczyli walca w pobliżu zniszczonej szkoły. Zdjęcie: Суспільне.
Szafka i stojąca na niej figurka koguta to wszystko, co pozostało w kuchni jednego ze zniszczonych domów. Zdjęcia stały się wirusowe w sieciach społecznościowych, gdzie nazwali tę szafkę symbolem siły.
Pożegnanie z „Azowstalem”. Zdjęcie: Dmytro „Orest” Kozacki.
Eksplozja na Moście Krymskim, 8 października 2022 r.
Późnym latem i wczesną jesienią często płonęły obiekty wojskowe na anektowanym Krymie – atakowano lotniska w Nowofedorówce pod Sakiem i Bałakławie pod Sewastopolem.
Wczesnym rankiem 8 października zaatakowano symbol rosyjskiej potęgi na Krymie.
14 stycznia rosyjska rakieta uderzyła w dom w dzielnicy mieszkalnej Dniepru. Akcja poszukiwawcza w zniszczonym budynku trwała 69 godzin. W tym czasie uratowano 39 osób, 79 zostało rannych, a 46 zmarło. Brakuje kolejnych 11. Ciała niektórych nadal wymagają identyfikacji. Telegram
Ratownicy usuwają gruz w miejscu uderzenia rosyjskiej rakiety w wieżowiec mieszkalny, Dniepr, 14 stycznia 2023 r.
Wojska rosyjskie kontrolują Elektrownię Jądrową Zaporoże, jedną z największych elektrowni jądrowych w Europie.
Zdjęcie: Albert Koshelev
Ratownicy wydobyli ciało martwej kobiety spod gruzów zniszczonej konstrukcji wielopiętrowego budynku mieszkalnego, który został trafiony rosyjskim pociskiem S-300, Zaporoże, 6 października 2022 r.
Mieszkańcy Kijowa czekają w metrze na kolejny alarm rakietowy.
Ukraińscy żołnierze na linii frontu w Bakhmut. Rosjanie od lata próbują zdobyć miasto.
Moskwa rzuciła tu ogromne siły i przy niezwykle powolnym postępie traci tysiące żołnierzy.
Ale Siły Zbrojne również ponoszą ciężkie straty, a gdy Rosjanie zataczają miasto półkolem, amunicja, której jest coraz mniej, jest coraz trudniejsza do transportu.
Lekarze w szpitalu polowym w Bachmucie udzielają pierwszej pomocy rannemu ukraińskiemu żołnierzowi.
Ukraińskie flagi nad grobami żołnierzy na Alei Bohaterów, która została uruchomiona w 2014 r., Charków, 8 lutego 2023 r.

We wrześniu, po pierwszych rosyjskich atakach na ukraińską infrastrukturę, prezydent Wołodymyr Zełenski zwrócił się do Rosji: „Czy nadal myślicie, że możecie nas przestraszyć, złamać, zmusić do ustępstw? Naprawdę nic nie zrozumiałisie? Kim jesteśmy? Dlaczego? Czym jesteśmy? Czytajcie z ust: Bez gazu czy bez was? Bez was. Bez światła czy bez was? Bez was. Bez wody czy bez was? Bez was. Bez jedzenia czy bez was? Bez was.”

Od pierwszych minut wojny na pełną skalę jedność Ukraińców jest fundamentem stabilności Ukrainy. Miliony Ukraińców przybliżają zwycięstwo, walcząc i pracując dla Ukrainy, dbając o Ukrainę, Siły Zbrojne i siebie nawzajem. Gdyby Ukraińcy nie zjednoczyli się w imię własnego państwa, wolności i niepodległości, zjednoczenie świata w imię wspierania Ukrainy byłoby bardzo trudne lub wręcz niemożliwe. Cały naród ukraiński stanął w obronie ojczyzny. Państwo ukraińskie jest chronione przez Siły Zbrojne, Gwardię Narodową, wywiad, SBU, policję, straż graniczną, sygnalistów i inne. Ogromny wkład w walkę wnoszą ochotnicy, saperzy i pirotechnicy, ratownicy, pracownicy medyczni, transportowcy itp.

Zdjęcie: Serhij Hudak
Wolontariusz, który pracuje w kuchni centrum wolontariatu „Venetsia”, wlewa parafinę do świec okopowych, Mukaczewo, obwód zakarpacki, 22.11.2022 r.
Wolontariusze centrum humanitarnego wśród worków z ubraniami, które zbierali dla ewakuowanych we Lwowie. Zdjęcie: Yuriy Dyachyshyn / AFP za pośrednictwem Getty Images.
Wolontariusze szyją siatki kamuflażowe dla ukraińskiego wojska. Zdjęcie: Aleksey Filippov / AFP za pośrednictwem Getty Images.
Muzycy grają dla osób ukrywających się na jednej ze stacji metra w Charkowie. Zdjęcie: Aris Messinis / AFP za pośrednictwem Getty Images.
Uścisk kobiet podczas spotkania Ukrainek uwolnionych z rosyjskiej niewoli, Zaporoże, 17 października 2022 r.
Kobiety komunikują się z ukraińskim wojskiem w Chersoniu, wyzwolonym od rosyjskich najeźdźców, 14 listopada 2022 r.

Od pół roku Rosjanie próbują pogrążyć Ukraińców w całkowitej ciemności, ale energetycy robią coś pozornie nierealnego: Ukraińcy mają światło, a co za tym idzie ciepło. Pomimo zniszczonych przez okupantów urządzeń i warunków atmosferycznych, energetycy pracują przez całą dobę. Poza tym na Ukrainie rosną moce wytwórcze, a mieszkańcy starają się je ratować, więc i tu okupanci zostali pokonani.

Sprzedawca w Mikołajowie siedzi w całkowitej ciemności podczas przerwy w dostawie prądu po rosyjskim ataku na ukraiński sektor energetyczny. Getty Images

Ukraina była i pozostaje liderem w dążeniu do pokoju. W rocznicę pełnej inwazji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę rosyjska agresja jest gorącym tematem dyskusji na wielu międzynarodowych platformach. 23 lutego przedstawiciele 193 państw członkowskich ONZ rozpatrzyli zgłoszoną przez Kijów rezolucję w sprawie sposobów i zasad osiągnięcia pokoju na Ukrainie. Opiera się na 10 punktach „formuły pokoju” przedstawionej jesienią przez prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego. Ukraina realizuje swoją Formułę Pokoju i nic nie stanie temu na przeszkodzie.

Dziesięć punktów Formuły:
1)
bezpieczeństwo radiacyjne i jądrowe; 2) bezpieczeństwo żywności; 3) bezpieczeństwo energetyczne; 4) uwolnienie wszystkich więźniów i deportowanych; 5) realizacja Karty Narodów Zjednoczonych i przywrócenie integralności terytorialnej Ukrainy i ładu światowego; 6) wycofanie wojsk rosyjskich i zaprzestanie działań wojennych; 7) powrót sprawiedliwości; 8) rozminowywanie i przeciwdziałanie ekobójstwom; 9) zapobieganie eskalacji; 10) odnotowanie zakończenia wojny.

Realizacja wszystkich punktów Formuły uwolni terytorium Ukrainy spod okupacji, przywróci pełną moc prawa międzynarodowego i umożliwi pociągnięcie agresora do odpowiedzialności, co będzie gwarantem niepowtarzania się takich agresji, w szczególności , przeciwko Ukrainie, a także w innych częściach świata.

„Nie powinniście oferować Ukrainie kompromisów z sumieniem, suwerennością, terytorium i niepodległością. Szanujemy zasady i jesteśmy ludźmi słowa. Ukraina zawsze była liderem w wysiłkach pokojowych i świat to widział. A jeśli Rosja mówi że rzekomo chce zakończyć tę wojnę, niech udowodni to czynami” – podkreślił Zełenski.

Po zbrodniach wojennych widzianych przez Rosjan na okupowanych terytoriach obwodu kijowskiego, charkowskiego i chersońskiego, Kijów wzywa świat do stworzenia specjalnego trybunału dla zbrodni rosyjskiej agresji na Ukrainie oraz międzynarodowego mechanizmu kompensacji wszystkich szkody wyrządzone wojną. Wołodymyr Zełenski proponuje to zrobić kosztem rosyjskich aktywów, bo „to agresor musi zrobić wszystko, by przywrócić naruszona przez siebie sprawiedliwość”.

Rosja odebrała życie wielu Ukraińcom, ukraińskie miasta w Donbasie, zniszczyła Mariupol, ostrzeliwuje Chersoń, Charków, obwód dniepropetrowski, obwód sumski i inne nasze miasta i gminy. Ukraińcy nigdy tego nie wybaczą ani nie zapomną, dopóki wszyscy rosyjscy mordercy, terroryści i kaci nie staną przed sądem.

Społeczność międzynarodowa musi wysłać jasny sygnał wszystkim potencjalnym agresorom, że ich agresja przyniesie odwrotny skutek. Dlatego odszkodowanie za szkody wyrządzone przez tę wojnę powinno być dokonane kosztem majątku Rosji i osób z nią powiązanych.

Rok wielkiej wojny pozwolił całemu światu zrozumieć, kim naprawdę są Ukraińcy – silnym, niezłomnym, odważnym narodem. W dzisiejszych czasach podziwia nas cały świat, na czele z przywódcami politycznymi. Ukraińcy i ich odwaga zainspirowali cały świat. Wszyscy dowiedzieli się, kim są Ukraińcy. A czym jest Ukraina – już nikt nie powie: jest gdzieś tam, pod Rosją. Ukraina nie jest postrzegana jako kraj słaby lub zaniedbany, ale jako potężne państwo ze zjednoczonym narodem.

Zachodni partnerzy chronią nie tylko Ukrainę, ale także siebie, swoje wartości i światowy porządek oparty na zasadach. Ukraina wygra bitwę o wolność, a jej partnerzy nie będą musieli walczyć o wolność na swojej ziemi, dlatego pomoc Ukrainie jest żywotnym interesem Zachodu.

Świat zaczął inaczej postrzegać Ukrainę. Ukraińcy nie tylko bronią wartości wolnego świata, oni napełnili je nową energią. Udowodnili, że wolność nie może być dana, że ​​jest potrzebna i warto o nią walczyć. Poza tym świat zaczął inaczej postrzegać Rosję. Nikt się Rosji nie boi i Rosji nikt nie ufa. Budowany przez dziesięciolecia system rosyjskiego wpływu na świat, który kosztował Rosję setki miliardów dolarów, został przez Ukrainę zniszczony w ciągu roku.

Rosyjska wojna z Ukrainą nie zaczęła się w 2022 roku. To jedna z ważnych tez, jakie Ukraińcy przekazali światu. Ta wojna zaczyna się co najmniej w 2013 roku, kiedy Ukraina dokonała wyboru: iść do Europy i pozbyć się imperialnych wpływów. 28 lutego, cztery dni po inwazji na pełną skalę, Kijów złożył wniosek o przystąpienie do Unii Europejskiej. Już 23 czerwca unijni przywódcy na szczycie w Brukseli przyznali Ukrainie status kandydata do Unii Europejskiej. Wszystkie etapy oceny Ukrainy pod kątem nadania jej statusu kraju kandydującego zostały zakończone w niespotykanym dotąd tempie. Unia Europejska nigdy nie była tak zjednoczona jak teraz, a to jest osiągnięcie, także dla Ukrainy, bo to starania Ukraińców zmobilizowały Europę do obrony swoich wartości i ładu międzynarodowego.

W roku wojny na pełną skalę Ukraina stała się de facto członkiem NATO. Siły Zbrojne działają w pełnej zgodności z praktykami NATO. Ukraina chroni wspólne bezpieczeństwo i wartości wszystkich Europejczyków i innych narodów wchodzących w skład Sojuszu.

Przez ostatni rok Ukraina była nie tylko nośnikiem kultury na świecie, ale także osobnym gestem wsparcia i solidarności. Ukraina wygrała Eurowizję 2022. Na konkurs została wysłana Orkiestra Kałusz. Ich mieszanka rapu z motywami ludowymi pierwotnie dotyczyła matki. „Stefania” to imię matki solisty. Kiedy przyszedł czas na finałowy występ we Włoszech, kontekst był już inny. Ukraina ucierpiała od rosyjskich bombardowań, miliony matek zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów, ratując swoje dzieci przed wojną, miliony innych czekało na mężów z frontu, ukrywając swoich synów.

Na koniec ukraiński solista Oleg Psyuk wezwał na pomoc Ukrainę, Mariupol i „Azowstal”, który w tym czasie dzielnie utrzymywał oblężoną obronę. Wyszukiwanie słowa „Azovstal” w Google natychmiast wzrosło kilkakrotnie, co po raz kolejny dowiodło siły dyplomacji kulturalnej.

Kałusz Orkiestra – zwycięzcy „Eurowizji-2022”
zdjęcie z otwartych źródeł

Ponadto jednym z głównych symboli oporu stała się „Czerwona kalina” – dawny marsz strzelców siczańskich, który otrzymał drugie życie dzięki frontmanowi zespołu „Bumbox” Andrijowi Khlyvnyukowi.

Po nim pieśń podchwycili najpierw ukraińscy artyści, a później obcokrajowcy: chór masowy w Tallinie, muzycy z Kenii i RPA, kościół w Warszawie. A nawet legendarny Pink Floyd, który od prawie 30 lat nie napisał nowych kompozycji, a dzięki „Red Viburnum” zebrał 450 tysięcy funtów (około 20 milionów hrywien) na pomoc Ukrainie.

Latem ukraiński bokser wagi ciężkiej Ołeksandr Usyk po raz drugi pokonał Brytyjczyka Anthony’ego Joshuę w rewanżu o tytuł mistrza świata WBA, WBO, IBF i IBO. Sportowiec przyszedł na konferencję prasową przebrany za kozaka, zaśpiewał „Czerwoną kalinę” i został ambasadorem charytatywnej inicjatywy United24, której celem jest zbieranie funduszy na odbudowę kraju.

Usyk przyszedł na ważenie przed walką w ukraińskim stroju
zdjęcie z otwartych źródeł

Lekkoatletka Jarosława Maguchykh również przyniosła Ukrainie serię jasnych zwycięstw sportowych: dziewczyna została mistrzynią Europy w skoku wzwyż wśród kobiet. To pierwsze złoto w historii Ukrainy w tym sporcie wśród kobiet na mistrzostwach Europy.

Ukraina osiągnęła najbardziej znaczące stosunki z wiodącymi państwami świata w ciągu całego swojego istnienia. W ciągu tego roku wojny prezydent Zełenski odbył setki rozmów telefonicznych i spotkań różnego szczebla, kilka maratonów dyplomatycznych (w celu zorganizowania wsparcia zbrojnego, w celu uzyskania dla Ukrainy statusu kandydata w UE do formacji koalicji czołgów i dostawy nowych rodzajów broni, które zmieniają sytuację w wojnie na korzyść Ukrainy). Prezydent Zełenski odbył znaczące wizyty zagraniczne – w USA, Francji, Wielkiej Brytanii i Belgii (w strukturach Unii Europejskiej). Był na linii frontu, w wyzwolonych miastach i społecznościach. Prezydent Zełenski zainicjował też formułę nowej dyplomacji – specjalne apele do parlamentów i narodów świata, dzięki którym udało się zmobilizować opinię publiczną w wolnym świecie do pomocy Ukrainie i obrony wolności.

AFP/EAST NEWS Prezydent Wołodymyr Zełenski przemawiał na wspólnym posiedzeniu Senatu i Izby Reprezentantów Kongresu USA.
W swoim emocjonalnym przemówieniu, zbudowanym na analogiach między historią amerykańską i ukraińską, pojawia się wyjaśnienie, dlaczego USA powinny pomóc Ukrainie, oraz delikatne prośby o nową pomoc – samoloty i czołgi.
Sky News
Podczas wizyty w Londynie prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski przemawiał do obu izb brytyjskiego parlamentu.

W XXI wieku wojna również stała się inna. Teraz broń to nie tylko czołgi i rakiety. I technologie. Pomagają atakować wroga, ratują życie własnych żołnierzy i opiekują się cywilami cierpiącymi z powodu wojny. W tym roku Ukraina zrobiła postępy na własną rękę i otrzymała pomoc z zagranicy. Dobrym przykładem jest system satelitarny Starlink, który zapewnia zasięg bezprzewodowego Internetu. Obecnie dziesiątki tysięcy terminali stanowią sieć dla jednostek wojskowych, władz i obiektów infrastruktury krytycznej.

Szybko rozwinęła się też ukraińska aplikacja „Дія”, dzięki której Ukraińcy mają teraz zawsze przy sobie dokument, nawet bez internetu, mogą informować o ruchu wroga, przekazywać darowizny na rzecz wojska, kupować obligacje wojskowe i relacjonować swoją uszkodzone mienie.

Mimo wszystko Ukraińcy znaleźli się w rankingach najbardziej wpływowych ludzi na świecie za ich odważną walkę i odporność. Dziesiątki światowych magazynów i gazet opublikowało swoje pierwsze felietony poświęcone Ukrainie. The Economist, TIME, Newsweek, Vanity Fair, Politico, Mirror, Metro i wiele innych poświęciło pierwszą stronę państwu ukraińskiemu i jego obywatelom jako przykładowi odporności i desperackiej walki.

„Ukraina pokazała, że ​​outsidery mogą przeciwstawić się złoczyńcom, nawet wielkim. Jako taka stała się inspiracją nie tylko dla krajów z drapieżnymi sąsiadami, takimi jak Tajwan, ale także dla uciskanych narodów na całym świecie. Wielu tyranów rozpowszechnia wielkie kłamstwa, aby usprawiedliwić swoje zbrodnie i narzucić swoją wolę poprzez terror” — napisał The Economist.

Rosja nie tylko nie podporządkuje sobie Ukrainy, ale już nigdy nie będzie mogła nawet twierdzić, że podporządkowuje sobie lub kontroluje Ukrainę. Ukraina odniesie historyczne zwycięstwo i obroni swoją niepodległość. Ukraińcy różnych pokoleń i różnych czasów marzyli o tym zwycięstwie i o nie walczyli.

Ukraina nie pozostawi wrogowi żadnego ze swoich miast ani ludności. Ukraińcy muszą wyzwolić wszystko i wszystkich z rosyjskiej niewoli. Dlatego walczą i dążą do osiągnięcia granic z 1991 roku, które dadzą Ukrainie pewne i długoterminowe gwarancje bezpieczeństwa.

Rok 2023 powinien być rokiem zwycięstwa nie tylko dla Ukrainy, ale także dla całego cywilizowanego świata. Będzie to zwycięstwo nad brakiem kultury, nad barbarzyństwem, nad torturami, nad grabieżą, nad bezprawiem, nad rosyjskim faszyzmem, nad głupotą, nad bzdurami, nad wojną – nad wszystkim, co ucieleśnia Rosja, Rosjanie, rosyjskie wojsko i rosyjski reżim.

Karyna Koshel

1 thought on “Rocznica 9-letniej wojny: Slawa Ukrainie!

  1. Nareszcie prawda. Nie rocznica, a dziewiaty rok benderowcy niszcza wlasny narod. Prosili autonomie. Nie. Rujnowali miasta i miasteczka, atakowali bomborwaniem, gromili centralne ulicy i placy Doniecka w dowolnym czasie i bezkarnie. Jak tylko Rossja wystawila zaslon przed barbarzynstwem natychmiast oskarzyli w przestepstwie przeciwko Ukrainy. Tych benderowcow ktore spalili zazywo w Odessie 60 osob nie odnaleziono do tej pory. Spalili ukraincow. I wiadomo kto zrobil, i na czyj rozkaz. Tak mowia ludzi. Napewno maja racje. Ale tego lepej nie wiedziec. Koniec swiata. …

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com