ROSYJSKI FASZYZM

Termin „raszyzm” pochodzi od słów „Rosja” i „faszyzm” (pol. rosja, rasza+faszyzm), rosyjski faszyzm. Termin ten jest używany przez naukowców, polityków i publicystów na określenie ideologii i praktyki reżimu rosyjskiego końca XX i początku XXI wieku.

12 czerwca 1990 r. Rosja ogłosiła niepodległość, co oznaczało niezależność od republik ZSRR, jakich ona, jak powiedziała, „karmi”. I przyjęła „Deklarację Suwerenności Państwa”. Data ta obchodzona w Mockwie jako „Dzień Rosji”. Przypomnijmy sobie: Ukraina przyjęła Deklarację Suwerenności tylko 16 lipca 1990 .

W latach, które minęły od dnia ogłoszenia niepodległości Rosji, fundamenty tzw. „nowej doktryny rosyjskiej” zostały sformułowane przez instytucje ideologiczne. Wśród jej składowych znajdują się „specjalna misja cywilizacyjna”, „historia zaktualizowana”, „wyższość i supremacja” nad innymi narodami, totalitaryzm i imperializm, wyłącznie „rosyjskie prawosławie” itp.

W polityce zagranicznej – stosowanie geopolitycznych instrumentów wpływu, szantaż innych państw, w tym dostawy nośników energii, groźba użycia siły zbrojnej, bomb atomowych, wojny, konfiskaty, niszczenie podstaw demokratycznych, tłumienie protestów za granicą itp.

Raszyzm, według ocen analitycznych, jest rodzajem ideologii totalitarnej, faszystowskiej, symbiozą głównych zasad faszyzmu/nazizmu i stalinizmu. Raszyzm jest podstawą barbarzyńskiej wojny i zniszczenia cywilizowanego świata. To nie tylko reżim, to ruch społeczno-polityczny, który stara się zmusić nas wszystkich do zostania raszistami, do zmiany naszego życia i myśli.

Typowym przejawem raszyzmu, po którym zawsze można rozpoznać faszyzm, jest kłamstwo: kłamstwo wobec własnego narodu i świata. Przypomnijmy J. Goebbelsa, którego szanuje przywódca Rosji: „Kłamstwa muszą być tak bluźniercze, aby nikt nawet nie pomyślał, że są kłamstwami”.

Dlaczego raszyzm wybrał Ukrainę do ataku? Analiza polityczna wspomnianej kwestii dowodzi, że Ukraina jest skupiskiem wszystkiego, co jest dla raszyzmu nie do zaakceptowania: poziomu rozwoju intelektualnego, przewagi wartości ludzkich, ideologii wolności, rozwiniętego myślenia, swobodnego wyboru stylu życia i religii, potencjału ekonomicznego, żyzna ziemia, ludność pracująca. W okresie istnienia Związku radzieckiego wszyscy utalentowani Ukraińcy – naukowcy, artyści, sportowcy, górnicy i robotnicy budowlani – zostali schwytani przez Moskwę i wabieni różnymi korzyściami dla rosyjskich potrzeb.

Celem raszyzacji jest zawojowanie Ukrainy, a gdy tak nie wychodzi – usunięcie Ukrainy z drogi do władzy nad światem. Ukraina stała się polem bitwy gigantów: demokracja kontra autokracje, dobro kontra zło.

Powody pojawienia się raszyzmu, potwierdzone badaniami historycznymi, wywodzą się z historycznej przeszłości Rosji. Podbój i klęska hitleryzmu nie dają spokoju przywódcom rosyjskim, którzy uważają za konieczne odrodzenie zdobyczy nazyzmu. Dodajmy do tego upokorzenie byłego imperium przez likwidację Związku SRR.

Rosja, która w tym czasie przewodziła potężnej Unii, została „zniżona” do poziomu republiki przez własnych przywódców za prezydentury B. Jelcyna. Do tego przegrana wścigu nuklearnego z USA, a także fiasko zimnej wojny, głęboki kryzys gospodarczy, narastające zacofanie itp. Rosja potrzebuje zemsty, a narod ukraiński, Ukraina przeszkadzają  jej na tej drodze, więc próbują nas zniszczyć, aby otworzyć bramy do Europy – kolebki cywilizacji.

Rusyfikacja wszystkich ma na celu przywrócenie państwu rosyjskiemu nowego imperialnego znaczenia. Obecnie Rosja buduje autorytarno-biurokratyczny model absolutyzmu, w którym instytucje demokratyczne i publiczne nabrały czysto dekoracyjnego wyglądu. Cechy charakterystyczne tego modelu: nacisk na inne państwa – do stosowania szantażu. Ingerencja w sprawy wewnętrzne pod pozorem podwójnych standardów. Polityczny zestaw narzędzi współczesnej Rosji to dziel i rządź, przekupstwo i zabijanie.

Raszystowskie imperium uzasadnia swoją politykę teoriami i koncepcjami przeciwko Ukrainy. 1. Koncepcja genealogicznej ciągłości historji i dziejów Rosji: od miasta Włodzimierza – Nowogroda – do Moskwy.

Rus Kijowska, jej historija jest wycofana z podręczników rosyjskich.

2. Pojęcie sukcesji religijnej: pogaństwo – chrześcijaństwo – prawosławie. 3. Pojęcie władzy. Siła jest jedynym źródłem dominacji nad światem.

W wyniku analizy rosyjskiej propagandy dochodzimy do wniosku, że większość z zarzutów koncentruje się na kwestiach – oskarżeniach związanych z Ukrainą.

Oto najczęstsze:

1. „Ukraina ponosi winę za rozpad ZSRR i musi za to „zapłacić”.

2. „Geopolityczna niezależność Ukrainy stanowi zagrożenie dla Rosji”. Aby usprawiedliwić swoją interwencję, Rasha Tudei (informacyjny „samochód” Rosji)  rozpowszechnia bzdury, że Ukraina „jest geopolityczną anomalią”.

3. Rosja nie będzie w stanie odrodzić się jako wielkie mocarstwo bez Ukrainy. Rosja nie obejdzie się bez Ukrainy, jak twierdził były doradca amerykańskich prezydentów Zbigniew Brzeziński.

4. Rosyjscy przywódcy pielęgnowali ideę, która się nie powiodła: wykorzystać naród ukraiński do zjednoczenia się w jedną całość. Zgodnie z ideą Kremla, zjednoczone narody stworzą supernaród – „superetniczną grupę, przed którą zadrży cały świat!”

5. Dla rosyjskiej elity charakterystyczne jest poczucie wyższości nad Ukraińcami, kiedy wszystko co ukraińskie jest krytykowane i odrzucane, przedstawiane jako drugorzędne i podrzędne, a rosyjskie najlepsze.

Opierając się na wynikach analizy porównawczej i dyskusji omawianego zagadnienia w dyskursie międzynarodowym, przypominamy charakterystyczne przejawy faszyzmu włoskiego, niemieckiego i rosyjskiego.

1. Wzmocnienie nacjonalizmu. Rosyjskie kierownictwo rozpoczęło aktywną kampanię mającą na celu wyeliminowanie ruchu obywatelskiego, zarówno etnicznie rosyjskiego, jak i narodowego. Zakazane są towarzystwa kulturalne, konfiskowana jest literatura w językach mniejszości narodowych mieszkających w Rosji, likwidowane są odpowiednie wydawnictwa, zamykane są środki masowego przekazu. Sprzeciw wobec tej polityki ma miejsce w całej Rosji, zdarzają się nawet przypadki samospaleń.

Tymczasem Rosja zlikwidowała Federalną Narodowo-Kulturalną Autonomię Ukraińców Rosji (FNKAUR) i Związek Ukraińców Rosji (OUR). W latach 2010-2011 zaatakowano i zamknięto bibliotekę literatury ukraińskiej w Moskwie. Regionalna struktura Ukraińców miasta Szary Klin w obwodzie Omskim została zlikwidowana przez rosyjski sąd w sierpniu 2020 roku. Działania Światowego Kongresu Ukraińców – SCU – zostały uznane za niepożądane na terytorium Rosji (lipec 2019 r.) itp.

            2. Deprecjacja osoby i jej praw. Obozy koncentracyjne stały się najokrutniejszym wynalazkiem totalitaryzmu. Przebywanie tam to nie tylko fizyczna, ale i moralna eksterminacja. A teraz raszyści wrzucają Ukraińców do tych samych obozów koncentracyjnych, które pospiesznie zorganizowano w tymczasowo okupowanych regionach.

3. Znalezienie wroga, aby obwiniać innych za własne błędy. Jeśli nie można wyeliminować wroga zewnętrznego, wymyśla się wroga wewnętrznego. Wewnętrznym wrogiem nazizmu był naród żydowski (jak zauważa U. Eko), a dla raszyzmu wrogiem są nie tylko etniczni Ukraińcy, ale wszyscy obywateli Ukrainy. Ludzie, którzy się sprzeciwiają, są nazywani „terorystami” i odpowiednio karani. To właśnie obserwujemy w dzisiejszej praktyce rosyjskiej.

4. Priorytet wojny i broni. Elita rządząca w Federacji Rosyjskiej zawsze identyfikowała się z armią. Większość zasobów narodowych przeznaczana jest na wydatki wojskowe, nawet jeśli trudno jest zapewnić wewnętrzne potrzeby kraju. Federacja Rosyjska należy do pierwszej piątki światowych liderów pod względem wydatków na obronność. W 2021 r. wydała na armię 65,9 mld dol. – o 2,9% więcej niż w 2020 r. Federacja Rosyjska wydaje na wojnę z Ukrainą ok. 400 mln dol. dziennie. W sumie wydała na wojnę około 55 miliardów dolarów od początku inwazji na pełną skalę.

5. Powszechny seksyzm. W czasach faszyzmu kobiety były obywatelami drugiej kategorii. Zbrodnie bandytów rosyjskiej armii na Ukrainie zostały udokumentowane i czekają na rozpatrzenie przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości ONZ.

6. Kontrola nad środkami masowego przekazu, edukacją, nauką. Masowe zwolnienia dziennikarzy, nauczycieli i profesorów uniwersyteckich, którzy nie podzielają punktu widzenia raszystów. Zamknięcie rozgłośni radiowych (w marcu zamknięto kanał telewizyjny „Deszcz”, zamknięto przedstawicielstwa zagranicznych instytucji humanitarnych).

7. Istotą ideologii raszyzmu jest zachowanie zacofania kulturowego i zniszczenie podstaw cywilizacji. Zgodnie z rozkazem prezydenta Rosji i zatwierdzonym przez Dumę Państwową Federacji Rosyjskiej przeprowadzenie „denazyfikacji” na Ukrainie.

To oznacza: wysiedlenie ludności ukraińskiej, osiedlenie się ziem ukraińskich Rosjanami, wysłanie Ukraińców na odległe regiony Dalekiej Północy. Rosjanie już realizują ten plan – deportowali ponad 26 tys. obywateli Ukrainy w odległe rejony Rosji. Historycznie księstwo moskiewskie zawsze przeprowadzało agresywną ekspansję przeciwko krajom, które były od niego znacznie wyższe pod względem rozwoju kulturalnego.

8. Wykorzystanie aparatu karnego działającego w ukryciu i bez ograniczeń. Jednocześnie każda wątpliwość co do rzetelności jego działania jest określana jako zdrada.

9. Propaganda, w szczególności „Rosja dzisiaj”, podtrzymywała złudzenie, że raszystowscy przywódcy są obrońcami wiary, a opozycja jest bezbożna. Rosyjscy żołnierze niszczą kościoły i księży, a także swój własny, Patriarchat Moskiewski.

10. Ochrona wielkiego biznesu. Nastąpił actywny proces łączenia władzy z kapitałem. Rząd chroni i wspiera wielki biznes. Korporacje gwarantują produkcję wojskową i działają jako aparat kontroli społecznej (patrz książke: „Cesarz gazu” albo „Gazowy imperator”).

11. Naruszenie godności człowieka. Demonstracje bloku protestacyjnego są ścigane i utożsamiane z przestępstwami (rektor Szaninki prof. Serhij Zujew został zwolniony z aresztu śledczego: od początku aresztowania nie przyznał się do winy. Po przesłuchaniu i tortury przyznał się do winy i złożył oświadczenie w sprawie kradzieży środków budżetowych Ministerstwa Edukacji Federacji Rosyjskiej.

12. Współudział w zbrodniach. Rośnie liczba więźniów – ich przesyłają na ukraiński front, policja ma nieograniczone uprawnienia. Stymulowanie strachu przed przestępcami, zdrajcami i wrogami.

13. Protekcjonizm i korupcja. W Rosji elitarny jacht dla najwyższych urzędników jest droższy niż cała marynarka wojenna (dyplomata Federacji Rosyjskiej przy ONZ Borys Bondariew o zwolnieniu z pracy. Przemówienie. U-Tube 25.05.2022).

14. Upadek demokracji. W Rosji blok protestacyjny został właściwie zlikwidowany. FSB Federacji Rosyjskiej, wykorzystując swoje wieloletnie koneksje, wyszukuje i eliminuje osoby, które nie zgadzają się z reżimem putina, nie tylko na terytorium Rosji, ale także daleko poza jej granicami. Wybory parlamentarne i prezydenckie mają charakter deklaratywny. Wyniki wyborów są sfałszowane. Elita rządząca manipuluje kandydatami, aby uzyskać pożądany rezultat.

Charakterystyka analityczna zagranicznych naukowców, którzy badali faszyzm w innych krajach, pokrywa się z cechami faszyzmu rosyjskiego, które podalyśmy: Rogera Bourderona, Lawrence’a Britta, Umberto Eco, a także J. Stanleya i Timothy’ego Snydera. Jednocześnie do raszyzmu dochodzą nowe cechy charakterystyczne dla Rosji: zacofanie gospodarcze i intelektualne w stosunku do zachodnich demokracji, niski poziom wykształcenia szerokich warstw społeczeństwa, ideologicznie zombie itp.

Iwan Pawłow, wybitny naukowiec i laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny, uważał, że źródłem faszyzmu w Rosji był przewrót bolszewicki z 1917 r., a po nim bolszewicy zasiali „nie rewolucję w świecie kultury, ale faszyzm z wielką sukces” i dalej: „charakterystyka rosyjskiego umysłu jest ponura i to, przez co przechodzi Rosja, jest również niezwykle ponure”.

O podobieństwie faszystowskich reżimów politycznych Włoch i Rosji w pierwszej połowie XX wieku zwrócił uwagę utalentowany angielski historyk Arnold Toynbee, którego koncepcje dotyczące rozwoju ludzkości i teorii cywilizacji są nadal aktualne.

Amerykański filozof, profesor Yale University Jason Stanley (Jason Stanley) pisze o faszyzmie w książce „How Fasczism Works”, a jego kolega – historyk Timothy Snyder (Timothy David Snyder)– autor pracy „On Tyranny: Twenty Lessons XX wieku”, które twierdzą, że faszyzm istnieje nawet teraz i wyjaśniają, jak on powstaje i jak działa.

Timothy Snyder zwraca uwagę na światowe trendy osłabiania demokracji i mówi o odpowiedzialności obywatelskiej wszystkich społeczności za bieżące procesy historyczne.

 Francuski historyk Roger Bourderon, słynny włoski pisarz, autor słynnej powieści „Imię róży”. Umberto Eco w eseju „Wieczny faszyzm” wymienia także 14 cech charakterystycznych faszyzmu i ostrzega wszystkich ludzi przed tym niebezpieczeństwem. Faszyzm Rosji w pełni odpowiada niemieckiemu nazizmowi 2WW, ponieważ niszczy cywilizacje i narody, dokonuje Holokaustu i ludobójstwa.

Prof. L. Chekalenko

Termin „raszyzm” pochodzi od słów „Rosja” i „faszyzm” (pol. rosja, rasza+faszyzm), rosyjski faszyzm. Termin ten jest używany przez naukowców, polityków i publicystów na określenie ideologii i praktyki reżimu rosyjskiego końca XX i początku XXI wieku.

12 czerwca 1990 r. Rosja ogłosiła niepodległość, co oznaczało niezależność od republik ZSRR, jakich ona, jak powiedziała, „karmi”. I przyjęła „Deklarację Suwerenności Państwa”. Data ta obchodzona w Mockwie jako „Dzień Rosji”. Przypomnijmy sobie: Ukraina przyjęła Deklarację Suwerenności tylko 16 lipca1990 .

W latach, które minęły od dnia ogłoszenia niepodległości Rosji, fundamenty tzw. „nowej doktryny rosyjskiej” zostały sformułowane przez instytucje ideologiczne. Wśród jej składowych znajdują się „specjalna misja cywilizacyjna”, „historia zaktualizowana”, „wyższość i supremacja” nad innymi narodami, totalitaryzm i imperializm, wyłącznie „rosyjskie prawosławie” itp.

W polityce zagranicznej – stosowanie geopolitycznych instrumentów wpływu, szantaż innych państw, w tym dostawy nośników energii, groźba użycia siły zbrojnej, bomb atomowych, wojny, konfiskaty, niszczenie podstaw demokratycznych, tłumienie protestów za granicą itp.

Raszyzm, według ocen analitycznych, jest rodzajem ideologii totalitarnej, faszystowskiej, symbiozą głównych zasad faszyzmu/nazizmu i stalinizmu. Raszyzm jest podstawą barbarzyńskiej wojny i zniszczenia cywilizowanego świata. To nie tylko reżim, to ruch społeczno-polityczny, który stara się zmusić nas wszystkich do zostania raszistami, do zmiany naszego życia i myśli.

Typowym przejawem raszyzmu, po którym zawsze można rozpoznać faszyzm, jest kłamstwo: kłamstwo wobec własnego narodu i świata. Przypomnijmy J. Goebbelsa, którego szanuje przywódca Rosji: „Kłamstwa muszą być tak bluźniercze, aby nikt nawet nie pomyślał, że są kłamstwami”.

Dlaczego raszyzm wybrał Ukrainę do ataku? Analiza polityczna wspomnianej kwestii dowodzi, że Ukraina jest skupiskiem wszystkiego, co jest dla raszyzmu nie do zaakceptowania: poziomu rozwoju intelektualnego, przewagi wartości ludzkich, ideologii wolności, rozwiniętego myślenia, swobodnego wyboru stylu życia i religii, potencjału ekonomicznego, żyzna ziemia, ludność pracująca. W okresie istnienia Związku radzieckiego wszyscy utalentowani Ukraińcy – naukowcy, artyści, sportowcy, górnicy i robotnicy budowlani – zostali schwytani przez Moskwę i wabieni różnymi korzyściami dla rosyjskich potrzeb.

Celem raszyzacji jest zawojowanie Ukrainy, a gdy tak nie wychodzi – usunięcie Ukrainy z drogi do władzy nad światem. Ukraina stała się polem bitwy gigantów: demokracja kontra autokracje, dobro kontra zło.

Powody pojawienia się raszyzmu, potwierdzone badaniami historycznymi, wywodzą się z historycznej przeszłości Rosji. Podbój i klęska hitleryzmu nie dają spokoju przywódcom rosyjskim, którzy uważają za konieczne odrodzenie zdobyczy nazyzmu. Dodajmy do tego upokorzenie byłego imperium przez likwidację Związku SRR.

Rosja, która w tym czasie przewodziła potężnej Unii, została „zniżona” do poziomu republiki przez własnych przywódców za prezydentury B. Jelcyna. Do tego przegrana wścigu nuklearnego z USA, a także fiasko zimnej wojny, głęboki kryzys gospodarczy, narastające zacofanie itp. Rosja potrzebuje zemsty, a narod ukraiński, Ukraina przeszkadzają  jej na tej drodze, więc próbują nas zniszczyć, aby otworzyć bramy do Europy – kolebki cywilizacji.

Rusyfikacja wszystkich ma na celu przywrócenie państwu rosyjskiemu nowego imperialnego znaczenia. Obecnie Rosja buduje autorytarno-biurokratyczny model absolutyzmu, w którym instytucje demokratyczne i publiczne nabrały czysto dekoracyjnego wyglądu. Cechy charakterystyczne tego modelu: nacisk na inne państwa – do stosowania szantażu. Ingerencja w sprawy wewnętrzne pod pozorem podwójnych standardów. Polityczny zestaw narzędzi współczesnej Rosji to dziel i rządź, przekupstwo i zabijanie.

Raszystowskie imperium uzasadnia swoją politykę teoriami i koncepcjami przeciwko Ukrainy. 1. Koncepcja genealogicznej ciągłości historji i dziejów Rosji: od miasta Włodzimierza – Nowogroda – do Moskwy.

Rus Kijowska, jej historija jest wycofana z podręczników rosyjskich.

2. Pojęcie sukcesji religijnej: pogaństwo – chrześcijaństwo – prawosławie. 3. Pojęcie władzy. Siła jest jedynym źródłem dominacji nad światem.

W wyniku analizy rosyjskiej propagandy dochodzimy do wniosku, że większość z zarzutów koncentruje się na kwestiach – oskarżeniach związanych z Ukrainą.

Oto najczęstsze:

1. „Ukraina ponosi winę za rozpad ZSRR i musi za to „zapłacić”.

2. „Geopolityczna niezależność Ukrainy stanowi zagrożenie dla Rosji”. Aby usprawiedliwić swoją interwencję, Rasha Tudei (informacyjny „samochód” Rosji)  rozpowszechnia bzdury, że Ukraina „jest geopolityczną anomalią”.

3. Rosja nie będzie w stanie odrodzić się jako wielkie mocarstwo bez Ukrainy. Rosja nie obejdzie się bez Ukrainy, jak twierdził były doradca amerykańskich prezydentów Zbigniew Brzeziński.

4. Rosyjscy przywódcy pielęgnowali ideę, która się nie powiodła: wykorzystać naród ukraiński do zjednoczenia się w jedną całość. Zgodnie z ideą Kremla, zjednoczone narody stworzą supernaród – „superetniczną grupę, przed którą zadrży cały świat!”

5. Dla rosyjskiej elity charakterystyczne jest poczucie wyższości nad Ukraińcami, kiedy wszystko co ukraińskie jest krytykowane i odrzucane, przedstawiane jako drugorzędne i podrzędne, a rosyjskie najlepsze.

Opierając się na wynikach analizy porównawczej i dyskusji omawianego zagadnienia w dyskursie międzynarodowym, przypominamy charakterystyczne przejawy faszyzmu włoskiego, niemieckiego i rosyjskiego.

1. Wzmocnienie nacjonalizmu. Rosyjskie kierownictwo rozpoczęło aktywną kampanię mającą na celu wyeliminowanie ruchu obywatelskiego, zarówno etnicznie rosyjskiego, jak i narodowego. Zakazane są towarzystwa kulturalne, konfiskowana jest literatura w językach mniejszości narodowych mieszkających w Rosji, likwidowane są odpowiednie wydawnictwa, zamykane są środki masowego przekazu. Sprzeciw wobec tej polityki ma miejsce w całej Rosji, zdarzają się nawet przypadki samospaleń.

Tymczasem Rosja zlikwidowała Federalną Narodowo-Kulturalną Autonomię Ukraińców Rosji (FNKAUR) i Związek Ukraińców Rosji (OUR). W latach 2010-2011 zaatakowano i zamknięto bibliotekę literatury ukraińskiej w Moskwie. Regionalna struktura Ukraińców miasta Szary Klin w obwodzie Omskim została zlikwidowana przez rosyjski sąd w sierpniu 2020 roku. Działania Światowego Kongresu Ukraińców – SCU – zostały uznane za niepożądane na terytorium Rosji (lipec 2019 r.) itp.

2. Deprecjacja osoby i jej praw. Obozy koncentracyjne stały się najokrutniejszym wynalazkiem totalitaryzmu. Przebywanie tam to nie tylko fizyczna, ale i moralna eksterminacja. A teraz raszyści wrzucają Ukraińców do tych samych obozów koncentracyjnych, które pospiesznie zorganizowano w tymczasowo okupowanych regionach.

3. Znalezienie wroga, aby obwiniać innych za własne błędy. Jeśli nie można wyeliminować wroga zewnętrznego, wymyśla się wroga wewnętrznego. Wewnętrznym wrogiem nazizmu był naród żydowski (jak zauważa U. Eko), a dla raszyzmu wrogiem są nie tylko etniczni Ukraińcy, ale wszyscy obywateli Ukrainy. Ludzie, którzy się sprzeciwiają, są nazywani „terorystami” i odpowiednio karani. To właśnie obserwujemy w dzisiejszej praktyce rosyjskiej.

4. Priorytet wojny i broni. Elita rządząca w Federacji Rosyjskiej zawsze identyfikowała się z armią. Większość zasobów narodowych przeznaczana jest na wydatki wojskowe, nawet jeśli trudno jest zapewnić wewnętrzne potrzeby kraju. Federacja Rosyjska należy do pierwszej piątki światowych liderów pod względem wydatków na obronność. W 2021 r. wydała na armię 65,9 mld dol. – o 2,9% więcej niż w 2020 r. Federacja Rosyjska wydaje na wojnę z Ukrainą ok. 400 mln dol. dziennie. W sumie wydała na wojnę około 55 miliardów dolarów od początku inwazji na pełną skalę.

5. Powszechny seksyzm. W czasach faszyzmu kobiety były obywatelami drugiej kategorii. Zbrodnie bandytów rosyjskiej armii na Ukrainie zostały udokumentowane i czekają na rozpatrzenie przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości ONZ.

6. Kontrola nad środkami masowego przekazu, edukacją, nauką. Masowe zwolnienia dziennikarzy, nauczycieli i profesorów uniwersyteckich, którzy nie podzielają punktu widzenia raszystów. Zamknięcie rozgłośni radiowych (w marcu zamknięto kanał telewizyjny „Deszcz”, zamknięto przedstawicielstwa zagranicznych instytucji humanitarnych).

7. Istotą ideologii raszyzmu jest zachowanie zacofania kulturowego i zniszczenie podstaw cywilizacji. Zgodnie z rozkazem prezydenta Rosji i zatwierdzonym przez Dumę Państwową Federacji Rosyjskiej przeprowadzenie „denazyfikacji” na Ukrainie.

To oznacza: wysiedlenie ludności ukraińskiej, osiedlenie się ziem ukraińskich Rosjanami, wysłanie Ukraińców na odległe regiony Dalekiej Północy. Rosjanie już realizują ten plan – deportowali ponad 26 tys. obywateli Ukrainy w odległe rejony Rosji. Historycznie księstwo moskiewskie zawsze przeprowadzało agresywną ekspansję przeciwko krajom, które były od niego znacznie wyższe pod względem rozwoju kulturalnego.

8. Wykorzystanie aparatu karnego działającego w ukryciu i bez ograniczeń. Jednocześnie każda wątpliwość co do rzetelności jego działania jest określana jako zdrada.

9. Propaganda, w szczególności „Rosja dzisiaj”, podtrzymywała złudzenie, że raszystowscy przywódcy są obrońcami wiary, a opozycja jest bezbożna. Rosyjscy żołnierze niszczą kościoły i księży, a także swój własny, Patriarchat Moskiewski.

10. Ochrona wielkiego biznesu. Nastąpił actywny proces łączenia władzy z kapitałem. Rząd chroni i wspiera wielki biznes. Korporacje gwarantują produkcję wojskową i działają jako aparat kontroli społecznej (patrz książke: „Cesarz gazu” albo „Gazowy imperator”).

11. Naruszenie godności człowieka. Demonstracje bloku protestacyjnego są ścigane i utożsamiane z przestępstwami (rektor Szaninki prof. Serhij Zujew został zwolniony z aresztu śledczego: od początku aresztowania nie przyznał się do winy. Po przesłuchaniu i tortury przyznał się do winy i złożył oświadczenie w sprawie kradzieży środków budżetowych Ministerstwa Edukacji Federacji Rosyjskiej.

12. Współudział w zbrodniach. Rośnie liczba więźniów – ich przesyłają na ukraiński front, policja ma nieograniczone uprawnienia. Stymulowanie strachu przed przestępcami, zdrajcami i wrogami.

13. Protekcjonizm i korupcja. W Rosji elitarny jacht dla najwyższych urzędników jest droższy niż cała marynarka wojenna (dyplomata Federacji Rosyjskiej przy ONZ Borys Bondariew o zwolnieniu z pracy. Przemówienie. U-Tube 25.05.2022).

14. Upadek demokracji. W Rosji blok protestacyjny został właściwie zlikwidowany. FSB Federacji Rosyjskiej, wykorzystując swoje wieloletnie koneksje, wyszukuje i eliminuje osoby, które nie zgadzają się z reżimem putina, nie tylko na terytorium Rosji, ale także daleko poza jej granicami. Wybory parlamentarne i prezydenckie mają charakter deklaratywny. Wyniki wyborów są sfałszowane. Elita rządząca manipuluje kandydatami, aby uzyskać pożądany rezultat.

Charakterystyka analityczna zagranicznych naukowców, którzy badali faszyzm w innych krajach, pokrywa się z cechami faszyzmu rosyjskiego, które podalyśmy: Rogera Bourderona, Lawrence’a Britta, Umberto Eco, a także J. Stanleya i Timothy’ego Snydera. Jednocześnie do raszyzmu dochodzą nowe cechy charakterystyczne dla Rosji: zacofanie gospodarcze i intelektualne w stosunku do zachodnich demokracji, niski poziom wykształcenia szerokich warstw społeczeństwa, ideologicznie zombie itp.

Iwan Pawłow, wybitny naukowiec i laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny, uważał, że źródłem faszyzmu w Rosji był przewrót bolszewicki z 1917 r., a po nim bolszewicy zasiali „nie rewolucję w świecie kultury, ale faszyzm z wielką sukces” i dalej: „charakterystyka rosyjskiego umysłu jest ponura i to, przez co przechodzi Rosja, jest również niezwykle ponure”.

O podobieństwie faszystowskich reżimów politycznych Włoch i Rosji w pierwszej połowie XX wieku zwrócił uwagę utalentowany angielski historyk Arnold Toynbee, którego koncepcje dotyczące rozwoju ludzkości i teorii cywilizacji są nadal aktualne.

Amerykański filozof, profesor Yale University Jason Stanley (Jason Stanley) pisze o faszyzmie w książce „How Fasczism Works”, a jego kolega – historyk Timothy Snyder (Timothy David Snyder)– autor pracy „On Tyranny: Twenty Lessons XX wieku”, które twierdzą, że faszyzm istnieje nawet teraz i wyjaśniają, jak on powstaje i jak działa.

Timothy Snyder zwraca uwagę na światowe trendy osłabiania demokracji i mówi o odpowiedzialności obywatelskiej wszystkich społeczności za bieżące procesy historyczne.

 Francuski historyk Roger Bourderon, słynny włoski pisarz, autor słynnej powieści „Imię róży”. Umberto Eco w eseju „Wieczny faszyzm” wymienia także 14 cech charakterystycznych faszyzmu i ostrzega wszystkich ludzi przed tym niebezpieczeństwem. Faszyzm Rosji w pełni odpowiada niemieckiemu nazizmowi 2WW, ponieważ niszczy cywilizacje i narody, dokonuje Holokaustu i ludobójstwa.

Prof. L. Chekalenko