Polski Senat jednogłośnie zatwierdził wsparcie dla ukraińskiej suwerenności

4 lutego 2022 roku polski Senat jednogłośnie przyjął decyzję o niezbędnym wsparciu dla ukraińskiej suwerenności z powodu wzrastającego zagrożenia ze strony Federacji Rosyjskiej. Uchwała przewiduje nie tylko świadczenie pomocy o charakterze politycznym i finansowym, ale także udzielenie w razie potrzeby pomocy militarnej.

Wszyscy spośród 92 senatorów, którzy uczestniczyli w głosowaniu, poparli działania na rzecz ochrony ukraińskiej niepodległości. Wiąże się to nie tylko z rozwijającymi się relacjami partnerskimi pomiędzy Polską i Ukrainą, ale i z tym, że bezpośrednia wojenna agresja Rosji na Ukrainie byłaby również zagrożeniem dla niepodległości Polski.

Senat poparł także pomysł organizacji szkoleń dla ukraińskich żołnierzy organizowanych przez polskich żołnierzy, jak również przedstawicieli krajów NATO, które mogą odbywać się bezpośrednio na Ukrainie, a także w Polsce. Ogólnie rzecz ujmując, wszystkie działania związane ze zwiększeniem obronności na Ukrainie mają na celu odstraszenie rosyjskich władz i doprowadzenie do rezygnacji przez Władimira Putina z jego planów odnowienia byłego ZSRR lub nawet Imperium Rosyjskiego (występowanie takich dążeń jest dobrze rozpoznawalne zarówno w występach rosyjskiego prezydenta, jak i w polityce zagranicznej, którą od kilkunastu lat prowadzi Federacja Rosyjska).

Zarówno polscy senatorowie, jak i większość polityków w Europie dobrze rozumieją, czym grozi gromadzenie przez Rosję na granicach z Ukrainą żołnierzy i broni, a przede wszystkim wojennego lotnictwa. Taka koncentracja siły u granic innego niepodległego państwa nie miała miejsca od czasów zakończenia II wojny światowej i grozi rozpętaniem kolejnego konfliktu na skalę światową. Ukraina, która uzyskała niepodległość w 1991 roku, może stać się prawdziwym siedliskiem globalnej konfrontacji militarnej. Niestety, kraj nie może sam zadbać o własne bezpieczeństwo: w 1994 roku ukraińskie władze całkowicie zrezygnowały z posiadania broni jądrowej, powierzając tym samym własne bezpieczeństwo swoim partnerom. W szczególności gwarantami suwerenności Ukrainy stały się Wielka Brytania, Stany Zjednoczone i Rosja.

Jednak w 2014 roku Rosja de facto przejęła kontrolę nad obwodem donieckim i ługańskim Ukrainy, a także odebrała Półwysep Krymski, naruszając jednocześnie nie tylko ustawodawstwo międzynarodowe, ale i szereg porozumień zawartych z już niepodległą wtedy Ukrainą. Stąd też nie powinny dziwić duże oczekiwania ukraińskich władz odnośnie wsparcia, którego mogą udzielić Stany Zjednoczone, a także partnerzy z krajów NATO, gdyż z tą organizacją Ukraina nawiązała współpracę jeszcze w 1997 roku i od 2008 roku ubiega się o to, by zostać jej członkiem (do czego W. Putin także nie chce dopuścić). 

Władze Polski, jako kraju członkowskiego NATO, a także kraju, który zamierza też w przyszłości rozwijać partnerskie relacje z Ukrainą, zamierzają przynajmniej częściowo pełnić rolę gwaranta ukraińskiej suwerenności, z której zrezygnowała Rosja. Potwierdzają to nie tylko słowa polityków, ale także uchwały i inne akty prawne przyjmowane w ostatnim czasie. Potwierdzeniem takiego celu strategicznego jest właśnie przyjęta przez Senat uchwała z dnia 4 lutego 2022 roku.

Autor: Daria Semenyuk